ریزش موی سکه‌ای چیست؟

طاسی سکه‌ای یک بیماری پوستی است. در این بیماری، معمولاً موهای فرد مبتلا (بیشتر موهای سر) به صورت لکه‌ای می‌ریزد. در ریزش موی سکه‌ای (منطقه‌ای) ریزش‌ موها به صورت ناگهانی‌، در یک‌ منطقه‌ و با حاشیه‌ای مشخص بروز می‌کند.

معمولاً موها دوباره پس از ۱۲ ماه یا کمتر رشد می‌کنند. اما، این بیماری ممکن است در بسیاری از افراد طولانی‌تر شده و شدت بیشتری داشته باشد. ریزش موی سکه‌ای در برخی افراد کچلی کل سر (آلوپسی توتالیس) و از بین رفتن موهای کل بدن (آلوپسی یونیورسالیس) را به دنبال دارد.

ریزش موی سکه‌ای یک بیماری خود ایمنی است. خود ایمنی هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های خود بدن حمله می‌کند.

در طاسی سکه‌ای، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به فولیکول‌های مو (بخش مهمی از بدن که وظیفه‌اش ایجاد و رشد موست) به خصوص فولیکول‌های داخل پوست سر، حمله می‌کند. علاوه‌بر این، سیستم ایمنی ممکن است فولیکول‌های ابرو را نیز مورد حمله قرار دهد و درنتیجه سبب ریزش ابروها شود.

آیا عوامل ژنتیکی در ریزش موی سکه ای افراد تاثیر گذار است؟

علت ریزش مو می‌تواند وراثت، تغییرات هورمونی، بیماری ها یا عوارض جانبی برخی داروها باشد. عوامل ژنتیکی (ارثی) در ابتلا به این بیماری نقش مهمی دارند. به ویژه، زمانی که این بیماری در سن کمتر از 30 سال رخ دهد.

تقریباً 40 درصد از افراد که به طاسی سکه‌ای مبتلا شده‌اند. دست کم یکی از اعضای خانواده‌‌‌شان به چنین بیماری‌ای مبتلا بوده‌ است.

خطر ابتلا به ریزش موی سکه ای معمولاً در افراد مبتلا به برخی بیماری‌ها بیشتر است. آسم، تب یونجه، بیماری‌های تیروئیدی، لک و پیس (شرایطی که در آن بخش‌هایی از پوست رنگ خود را از دست می‌دهد)، کم خونی‌ پرنیشیوز و سندروم داون از این جمله‌اند.

گرچه، متخصصان زمانی معتقد بودند بیماری طاسی سکه‌ای ممکن است ناشی از فشار عصبی باشد، تحقیقات جدید چنین احتمالی را رد می‌کند.

تقریباً 60 درصد از مبتلایان طاسی سکه‌ای، اولین بار قبل از 20 سالگی ریزش موی سر خود را تجربه کرده‌اند. معمولاً، بعد از این اتفاق موها دوباره رشد می‌کنند. اما، احتمال بازگشت این بیماری نیز وجود دارد. ایجاد لکه‌های بی موی جدید ممکن است با رشد مجدد مو در لکه‌های قبلی هم زمان باشد.

آیا ممکن است کودکتان طاسی سکه‌ای را از شما به ارث ببرد؟

نگرانی بزرگسالان مبتلا به طاسی سکه‌ای را درباره‌ انتقال این بیماری به فرزندانشان و ریزش مو در کودکان درک می‌کنیم. به هر حال، به دلیل پیچیدگی‌های بیماری طاسی سکه‌ای، پیش بینی اینکه آیا فرزند شما نیز به این بیماری مبتلا می‌شود یا خیر تقریباً غیر ممکن است.

دانشمندان معتقدند که جز عوامل وراثتی، عوامل ژنتیکی و محیطی نیز در این بیماری نقش دارند. در واقع، همه‌ی والدین، بیماری طاسی سکه‌ای خود را به فرزندانشان منتقل نمی‌کنند.

نشانه‌های ریزش موی سکه‌ای

همه‌ انواع این بیماری با ریز‌ش مو همراه‌اند. اما، الگو و میزان ریزش مو و زمان رشد مجدد موها را نمی‌توان پیش بینی کرد.

باید به این نکته توجه داشته باشید که نشانه‌های بیماری طاسی سکه‌ای در هر فرد متفاوت است. با این حال، نشانه‌های مشترکی از این بیماری وجود دارد که دانستن و تشخیص آنها مفید است. بهترین راه برای تشخیص این بیماری مراجعه به پزشک است.

موارد زیر از نشانه‌های بیماری طاسی سکه‌ای است:

• ایجاد لکه‌های کچلی کوچک و گرد (یا بیضی) در پوست سر، بخش‌هایی از ریش یا نواحی مو دار بدن
• ریزش و رشد مجدد مو به صورت هم زمان در قسمت‌های مختلف بدن
• ریزش قابل توجه مو در طول یک دوره‌ بسیار کوتاه
• ریزش مو که اغلب به جای هر دو طرف، در یک طرف پوست سر است.
• موهایی شبیه «علامت تعجب» که قسمت پایینِ آنها باریک‌تر از قسمت بالایی است.
• ایجاد فرورفتگی‌های ریز و لکه روی ناخن‌ها

درمان قطعی انواع الگوهای ریزش مو حتی عامل وراثت با سرم ضد ریزش مو بایوفل کانادا

• درمان صد در صد ارگانیک ریزش مو با محلول ضد ریزش مو بایوفل
• جلوگیری از شوره سر و ترمیم غشاء پوست سر با سرم رشد مو بایوفل کانادا
• درمان نازکی مو بدون بازگشت با تونیک ضد ریزش مو بایوفل
• درمان ریزش مو و رشد مجدد مو بدون بازگشت با محلول ضد ریزش بایوفل

پیشنهادهایی برای درمان و مراقبت از قسمت‌های آسیب دیده

ریزش موی سکه‌ای، خلاف بسیاری از بیماری‌های پوستی با جوش، قرمزی، کهیر یا خارش شدید همراه نیست. با این حال، بسیاری از مبتلایان به این بیماری می‌دانند که باید پوست سر، گوش‌ها و صورت خود را از نور مستقیم آفتاب دور نگه دارند. افزون بر این، پوست بی مو به سرما نیز حساس‌تر است.

با توجه به نوع طاسی سکه‌ای، سن و میزان ریزش مو، درمان‌های متفاوتی برای مهار حملات سیستم ایمنی و یا تحریک فولیکول‌های مو وجود دارد. شیوه‌های درمانی به ویژه، برای افرادی که کمتر از 50 درصد موهای خود را از دست داده‌اند (به شکل خفیف‌تری این بیماری گرفتار شده‌اند) متفاوت است.

پزشکان برای بیمارانی که بیش از 50 درصد موی سر یا قسمت‌های دیگر بدنشان را از دست داده‌اند، داروهای خوراکی و تزریقی تجویز می‌کنند.

هرچند، ممکن است این داروها برای همه‌ی این بیماران مؤثر نباشند. به همین دلیل، قبل از مصرف دارو بهتر است درباره‌ عوارض و فواید این داروها با پزشک خود مشورت کنید.